کتاب روان شناسی رشد ورزشی نوشتهٔ کارولین هنی و نیکولا کنتزر و بن اوکلی و ترجمهٔ امیر دانا و گلین مهدی نژاد گرجی و سیده فاطمه نصیرخانی است. این کتاب مورد تأیید کمیته توسعه ورزش و فعالیت بدنی کودکان فدراسیون ورزش‌های همگانی است.

درباره کتاب روان شناسی رشد ورزشی

کتاب روان شناسی رشد ورزشی به جنبه‌های روان‌شناختی رشد ورزشکار و حرفه‌های ورزشی آن‌ها می‌پردازد.

این کتاب به بررسی برخی از تأثیرات روان‌شناختی بر ورزشکاران در حال رشد و تحقیق در مورد محیط‌های مؤثر و غیر مؤثر برای تمرین و رشد می‌پردازد. هدف این کتاب بررسی ورزشکارانی است که در همه سطوح و محیط‌ها، و نه فقط زمینه عملکردی که استعداد بر آن دلالت دارد، مسیر رشد ورزشی را طی می کنند. فصل ۱ عمیق‌تر به استفاده از این اصطلاح در ادبیات می‌پردازد و توضیح می‌دهد که چگونه دیدگاه متمایز نسبت به رشد ورزشی در این کتاب با طیفی از جنبه‌های روان‌شناختی مشخص می‌شود. سیزده فصل این کتاب گواهی بر تنوع دیدگاه‌های روان‌شناختی بوده که در عنوان کتاب منعکس شده است.

فصل‌های ۱ تا ۵ در بخش ۱ رشد ورزشی را به عنوان یک زمینه مطالعاتی معرفی می‌کنند. موضوع دیگری که در فصل‌های ۲، ۳ و ۴ مورد بررسی قرار می‌گیرد، چگونگی تکامل مطالعه گذار شغلی ورزشکار است. در فصل‌های مربوط به گذار، هویت ورزشی، حمایت اجتماعی و مداخلات روان‌شناختی بررسی می‌شوند. این ایده‌ها و نسخه‌های دیگری از آن‌ها، در فصل‌های بعدی تکرار می‌شوند و در دیدگاه‌های مختلف رشد ورزشی به کار گرفته خواهند شد.

بخش ۲ دیدگاه اجتماعی داشته و محیط اجتماعی که یک ورزشکار در آن رشد می‌کند را بررسی می‌کند و بر اهمیت دیدگاه کامل‌تر از مسیرهای طی شده توسط ورزشکار تاکید می‌نماید. این بخش تأثیر محیط اجتماعی ورزشکار در حین حرکت در مسیر رشد ورزشی را بررسی می‌نماید. در مجموع، فصل‌های ۶ تا ۱۰ در مورد تأثیر بالقوه محیط اجتماعی و افراد کلیدی که ورزشکار را همراهی یا راهنمایی می‌کنند، بحث می‌نماید. به طور خاص، تأثیر محیط خانواده و مدرسه ورزشکار، رابطه آن‌ها با مربی و اینکه چگونه محیط ایجاد شده توسط مربی می‌تواند بر تجربه ورزشی آن‌ها تأثیر بگذارد، بررسی خواهد شد.

بخش ۳ بر موضوع سلامت روان در طول مسیر رشد ورزشی متمرکز است. این بخش با به کارگیری رویکرد کل‌نگر که توسط کتاب اتخاذ شده است تصدیق می‌کند که سلامت روان ورزشکار می‌تواند به طور مثبت و منفی تحت تأثیر عوامل متعددی در داخل و خارج از محیط ورزشی قرار گیرد. اهمیت سلامت روان در ورزشکاران در تمام سطوح مشارکت ورزشی به رسمیت شناخته شده است. فصل ۱۱ تا ۱۴ شیوع مشکلات سلامت روان در ورزش را بررسی می‌کند. همچنین این بخش به بررسی چگونگی ساختار و رشد محیط‌های ورزشی می‌پردازد تا اطمینان حاصل شود که ورزشکاران در معرض شرایطی قرار می‌گیرند که می‌توانند رشد کنند و از سلامت روان و بهزیستی آن‌ها محافظت می‌شود.

در زمانی که شرایط به شدت دست خوش تغییر و عدم قطعیت است، درک برخی از بینش‌های روان‌شناختی در مورد اینکه چگونه ورزشکاران در رشد ورزشی‌شان پیشرفت داشته یا به عقب باز می‌گردند، محل بحث است. این کتاب طیف وسیعی از ابزارهای مفهومی و سناریوهای عملی را برای درک تجربیات رشد ورزشی خود و دیگران در اختیار شما قرار می‌دهد. بااین‌حال، هنوز باید بررسی شود که چگونه ورزشکاران، محیط‌های اجتماعی، و تأثیرات سازمانی می‌توانند به تمرین و رشد مؤثر کمک کنند.

خواندن کتاب روان شناسی رشد ورزشی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزه‌های تربیت بدنی و روان‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روان شناسی رشد ورزشی

«رشد مستلزم تمرکز بر یادگیری و فرآیندها و روابطی است که به ورزشکاران کمک می‌کند تا هر قابلیتی که دارند را به مشارکت سالم، انعطاپذیر و پایدار تبدیل کنند (برگرون و همکاران، ۲۰۱۵). همچنین رشد مستلزم افزایش مهارت‌های بدنی، اجتماعی و روانی است (بیلی و همکاران، ۲۰۱۰). تمرکز روان‌شناختی این کتاب اغلب روابط اجتماعی و محیط‌های یادگیری ایجاد شده توسط دیگران را بررسی می‌کند. گاگنه (۲۰۱۵) این امر را به عنوان تأثیر روانی افراد مهم در محیط نزدیک ورزشکار مانند خانواده، مربیان و سرپرستان توصیف می‌کند. یادگیری، توسعه، مهارت‌ها و روابط احتمالاً بیشترین تأثیر را در یک دوره زمانی خواهند داشت، اما شواهد مرتبط با حداقل مدت زمان مورد نیاز برای تأثیرگذاری روابط بر رشد قطعی نیست.

عناصری که به خلاصه کردن چشم‌انداز این کتاب از رشد ورزشی کمک می‌کند، فهرست شده و تا حدی ناشی از بحث قبلی است. رشد ورزشی حداقل شامل این عناصر مهم است:

۱. روابط مربیگری پایدار در طی یک دوره زمانی.

۲. نتایج اعتماد و شایستگی در عملکرد ورزشی.

۳. مشارکت ورزشی پایدار و موفقیت در سطوح مختلف.

عنصر چهارم پیشنهادی در بخش زیر ارزیابی می‌شود. این عنصر چهارم نشان می‌دهد که خودشناسی فرد به عنوان یک ورزشکار باید در نظر گرفته شود. این مورد اغلب هویت ورزشی نامیده می‌شود و ممکن است هویت‌های متعددی را در بر بگیرد. بنابراین رشد ورزشی شامل مورد زیر است:

۴. شرکت کننده‌ای که احتمالاً خود را “یک ورزشکار” معرفی می‌کند (هویت ورزشی).

به‌کارگیری این چهار عنصر در سناریوهای مطالعه موردی به ارزیابی نحوه مشارکت فرآیندهای رشد کمک می‌کند.»